Sommige mensen hebben de focus van hun probleemdenken verschoven naar: als je geen geld hebt, dan kijk je hier niet naar om, het gezin kan het zich niet veroorloven. Echter, de kern van het probleem voor de overgrote meerderheid van de gezinnen is niet de vraag of ze wel of niet genoeg geld hebben (capaciteit), maar een kwestie van bewustzijn. Zelfs in steden als Beijing, Shanghai, Guangzhou en Shenzhen kost een tandreiniging slechts 100-300 yuan; de prijs voor orthodontie ligt ongeveer tussen de 5000 en 60000 yuan, voor kinderen uit gewone gezinnen kost een metalen beugel minder dan 10000 yuan; een medische check-up kost in een openbaar ziekenhuis minder dan 800 yuan; als het geen operatie betreft, kunnen de kosten voor scoliosecorrectie tussen de 3000 en 20000 yuan liggen; en dan is er nog het probleem van acne dat vaak in de reacties wordt genoemd, vitamine A zuur kost een paar yuan per tube, en een afspraak bij de dermatologie in een openbaar ziekenhuis kost tientallen yuan. Al deze dingen kunnen zelfs gezinnen met een gemiddeld maandsalaris van 8000 yuan, zonder rekening te houden met hypotheeklasten, zich veroorloven: gezonde tanden zonder tandsteen, een gezonde wervelkolom, een jaarlijkse check-up en een mooie huid. Er is veel consumptie- en materialismepropaganda die mensen vertelt dat een paar maanden salaris genoeg is om bepaalde merken kleding en tassen te kopen, maar er zijn weinig mensen die het gewone publiek vertellen hoe ze hun gezondheidsniveau tegen de laagste kosten kunnen verbeteren, welke goed betaalbare opties er zijn, omdat de winstmarges van die dingen niet kunnen tippen aan die van luxeproducten. In dit AI-tijdperk is het voor mensen heel gemakkelijk om veel "weten dat ze het niet weten"-problemen op te lossen, omdat als je AI maar blijft vragen, de antwoorden en oplossingen heel duidelijk zullen zijn. Echter, voor de "niet weten dat ze het niet weten"-problemen zal AI waarschijnlijk ook moeilijk kunnen helpen. Het gebrek aan bewustzijn ligt in het feit dat deze gezinnen helemaal geen aandacht hebben voor gezondheid, en zich helemaal niet realiseren dat ze deze dingen zich eigenlijk kunnen veroorloven. Veel gezondheidsproblemen zijn goedkoper op te lossen naarmate je ze eerder aanpakt, en hoe later je ze aanpakt, hoe hoger de kosten. Het is angstaanjagender om niet te weten dat je het je kunt veroorloven (een probleem van bewustzijn) dan om te weten dat je het je niet kunt veroorloven (een capaciteitsprobleem).

Maar weinig mensen *vertellen het grote publiek hoe ze hun gezondheidsniveau tegen de laagste kosten kunnen verbeteren, welke goed betaalbare paden er zijn. Ik heb een letter te veel getypt, even fixen.