Ik heb 32 keer om de zon gedraaid En ik kan je vertellen, ik heb zeker niet alles goed gedaan Maar voor het eerst in lange tijd. Ben ik gelukkig. Echt. Had ik verwacht dat ik zou zijn waar ik vandaag ben? Niet in het minste. Maar als ik 10 jaar terug kon gaan, of zelfs 5 jaar, zou ik mezelf 3 dingen vertellen. De eerste, als je jonger bent, zeg vaker ja tegen je vrienden. Ga op spontane trips. Laat een avondje uit met je vrienden niet voorbijgaan. Blijf laat op en praat gewoon wat, het geld dat je nauwelijks hebt, fuck it, geef het uit en maak een herinnering, want eerder dan je je realiseert, zullen jullie allemaal uit elkaar groeien, in je eigen werelden, met je eigen levens, en wensen dat je elkaar vaker zag. De tweede, word niet zelfgenoegzaam. Je zult een baan hebben, je zult een routine hebben, je zult mensen in je leven hebben, maar laat het je niet opslokken of geloof niet dat je vastzit in die of een andere situatie. Stap uit je comfortzone, en als je het gevoel hebt dat je vastzit. Breek het. Je zult dankbaarder zijn dat je dat deed. Solliciteer voor de baan. Begin een bedrijf. Vind iets waar je gepassioneerd over bent en steek je tijd erin. Ontmoet nieuwe mensen. Besteed die vrije tijd aan groei, financieel, mentaal, emotioneel. Je zult over 20 jaar terugkijken en dankbaar zijn dat je dat deed. De tijd stopt niet, en het wordt alleen maar moeilijker naarmate je ouder wordt. De derde, waar je vandaag bent, definieert niet waar je morgen zult zijn. In 10 jaar verandert het leven veel. In 5 jaar verandert het leven veel. In 1 jaar kan het leven veel veranderen. En daarmee, wat vandaag als een groot probleem lijkt, is realistisch gezien een kleine vlek op de kaart van je leven later. Omarm het. Leer van dingen. En neem die moeilijke situaties als waardevolle lessen en niet als het einde van de wereld, zelfs als het in dat moment zo lijkt. Ik ben dankbaar voor waar ik vandaag ben. Ik werk met de meest plezierige, hardwerkende, en ook al lijkt het misschien niet zo, slimme groep mensen die een baan doen die ik 5 jaar geleden nooit had kunnen voorstellen. Ik ben buitengewoon gezegend om de mensen in mijn leven te hebben. Een groep vrienden van voor en tijdens de universiteit met wie ik nog steeds praat en zoveel mogelijk zie. En voor altijd gelukkig om een partner aan mijn zijde te hebben die me elke dag beter maakt, en alleen het beste voor me wil. Ik heb familie die gelukkig lijkt, en bovenal (voor het grootste deel) gezond zijn. Ik praat meer met hen naarmate de jaren verstrijken, wat ik geweldig vind. En daarmee ben ik in een positie om hen te kunnen helpen, en hen tot op de dag van vandaag nieuwe doelen te zien bereiken. Mijn jongere zelf zou het niet geloven, het leven dat we hebben, maar ze zouden blij zijn dat bovenal… Voor het eerst in lange tijd. Ben ik echt, gelukkig.