Verkeerd. In 2003 had NYC een enorme blackout, en terwijl hij verschillende mijlen naar huis liep zonder metro, passeerde mijn vader een ijssalon. Vastgelopen zonder stroom en in de greep van de augustuswarmte, gaven ze hoorntjes weg aan iedereen die ze wilde. Natuurlijk had dit hen een zeer populaire stop gemaakt, en tegen de tijd dat hij over hen struikelde, waren ze alles kwijt behalve pistache. Hij had het nog nooit gehad, maar dacht dat een gratis bolletje een gratis bolletje was, en gaf het een kans. Vandaag de dag gebruikt hij het verhaal als een voorbeeld van hoe je nooit te oud bent om iets nieuws over jezelf te leren. Hij is geboren in 1955, en ik heb hem sindsdien nooit iets anders zien bestellen. Het heeft hem 48 jaar gekost om zijn favoriete ijsmaak te vinden, laat jongens zoals dit het niet langer voor jou maken.