Je bent een gevangene van een manier van waarnemen die je vast houdt—en de realiteit in zijn kern splitst. En zoals een vis in het water (je bent er zo in ondergedompeld) kun je zelfs niet zien dat het daar is. Als je uit deze gevangenis wilt breken—moet je beginnen met het begrijpen van de fundamenten: Het verschil tussen onderscheidingen en dichotomieën. Laat me het uitleggen…

We zijn goed in het identificeren van vooroordelen bij anderen - en we doen dit met opmerkelijke eenvoud Maar als het om onszelf gaat (onze eigen vervormingen en zelfbedrogpatronen) zijn we daar verschrikkelijk in En dit vertelt ons iets cruciaals: Jij bent mijn beste bron van zelfcorrectie, en ik ben de jouwe