Een van de grootste fouten die ik ooit heb gemaakt, was het aannemen van "ervaren" mensen in plaats van hongerige.

Ik heb nog nooit een oprichter ontmoet die een beslissing heeft genomen over het al dan niet opzetten van een startup op basis van belasting. Maar dit is anders – als de Britse arbeidersregering een jaarlijkse vermogensbelasting instelt, zullen oprichters vertrekken. Waarom? Als dit bestond toen ik Firstbase aan het opbouwen was, zou het *letterlijk* mij en mijn familie failliet hebben gemaakt.

Ik dacht altijd dat samen winnen de sterkste band was die teams konden hebben. Wat ik eigenlijk heb gezien, is dat de sterkste banden ontstaan tijdens bijna-doodervaringen, het overwinnen van de kansen, en dan winnen.

Dit maakte me emotioneel De waarheid is, telkens wanneer ik een van mijn "levensdromen" heb bereikt, voelde het geweldig voor een moment en vrijwel onmiddellijk begon ik te wensen dat het beter voelde Zoveel van het leven gaat over het vinden van vreugde in het proces

Iets dat ik als universeel waar heb gevonden: de mensen waarvan je denkt dat ze het meest ontoegankelijk zijn, zijn bijna bereid om meteen een telefoontje te plegen of koffie te drinken wanneer je iets interessants en relevants voor hen deelt, terwijl degenen van wie je denkt dat ze dat zouden moeten zijn, dat niet zijn.

Het voelt alsof de kwaliteit van het schrijven, en dus alles online, snel achteruitgaat.

Het kost veel minder persoonlijke zelfvertrouwen om een wereldleidende startup op te bouwen wanneer er tientallen mensen dichtbij en toegankelijk voor je zijn die het al hebben gedaan. Dat is waarom SF is wat het is.

Een decennium in startups heeft me geleerd dat er bijna geen verschil is in moeilijkheid of succes tussen ongelooflijk ambitieuze of "eenvoudigere" startupideeën. Grotere visie = Minder concurrentie Kapitaal gemakkelijker aan te trekken Geweldig talent is meer geïnteresseerd Moeilijkere dingen kunnen eigenlijk gemakkelijker zijn.