gefeliciteerd aan de $ETH ontwikkelaars, maxis, degens, KOL jullie hebben het verdiend. nu is het jullie tijd $SOL, laten we gaan!

het calorisch tekort dat Bryan Johnson doet of een andere KOL, een beetje zoals het 7 dagen vasten, waarbij het je darmen kan genezen omdat je lichaam nu de energie heeft om zichzelf te genezen (aangezien er minder/geen voedsel te verteren is) Focus de energie in het lichaam om te genezen in plaats van te verteren!

LayerZero's thesis: waarom de rails opnieuw bouwen als je ze kunt bezitten? - elke aandeel, obligatie en fonds zal getokeniseerd worden - elke nieuwe keten die gelanceerd wordt, voedt het LayerZero flywheel - Stargate wordt de toegangspoort voor al het bovenstaande - pure infrastructuur speelt nu alle crosschain transactievolume vast het bezitten van het contactpunt EN de consumentenapp dit is hoe je een moat bouwt

Maakt me een beter mens ... hoewel ik soms aan het klagen was

het is vreemd als je naar morpho of aave gaat, er is geen $BTC als onderpand, terwijl het daar gewoon 2 triljoen aan activa is dat niets doet ...

Ik timen mijn berichten persoonlijk niet. Maar als jij dat doet, is dit interessant.

Mensen zeggen dat meme een zero-sum spel is, inclusief @hosseeb en @balajis, terwijl ik niet ontken dat dat waar is, denk ik dat ze het grotere plaatje zouden kunnen missen als de geschiedenis zich weer herhaalt. Laat me het uitleggen ... Hoe denk je dat $nvda is begonnen? Ja, het was en is nog steeds een videogamebedrijf. Hoe werkt een videogame mechanisme? Ja, het is een zero-sum spel, om te winnen moet iemand verliezen. Niet anders dan een echt wereldspel: voetbal, honkbal, enz. Maar dan zeg je, videogames zijn anders dan een meme coin, omdat het mensen laat denken dat het niet alleen puur gokken is. Nou, ja en nee ... voor sommige mensen drukken ze misschien gewoon op een knop zonder naar de gegevenspunten te kijken. Ik denk dat de meeste mensen naar gegevenspunten/signalen kijken voordat ze op de koopknop drukken: # tokenhouders, mcap, de graphics, hoe lang het al bestaat, gemiddelde mcap, enz. Dus het is niet alleen maar op een koopknop drukken, net zoals in een videogame er een element van analyse is. Terugkomend op $NVDA, zonder gaming zou Nvidia nu niet de koning van AI GPU zijn, dat is hoe ze zich 'voorbereiden'. Om het kort te maken, dit zou de manier van @solana kunnen zijn om de winnaar in crypto te worden, aangezien meme coins in trek zijn en Solana op de proef wordt gesteld, net zoals videogaming Nvidia op de proef stelde en klaar maakte voor AI-chips. De wereld werkt soms of meestal op een cirkelvormige manier in plaats van een rechte lijn. Om nog maar te zwijgen, mensen dachten vroeger dat videogames tijdverspilling waren, net zoals een meme coin nu.

Stel je dit voor: je bent het hele jaar verbannen van handelen. Slechts één munt. Geen hedging, geen diversificatie... gewoon één munt weddenschap tot 31 december. Welke munt ga je vasthouden?

het lijkt erop dat @pumpdotfun terug is en de meme-markt domineert, rond de 80%.

*Een maand voor haar 95e verjaardag schreef Patricia Routledge iets dat nog steeds zachtjes weerklinkt:* **“Ik word aanstaande maandag 95. In mijn jongere jaren was ik vaak vervuld van zorgen — zorgen dat ik niet goed genoeg was, dat niemand me opnieuw zou casten, dat ik niet zou voldoen aan de verwachtingen van mijn moeder. Maar deze dagen beginnen in vrede en eindigen in dankbaarheid.”** Mijn leven nam pas echt vorm in mijn veertiger jaren. Ik had gestaag gewerkt — op provinciale podia, in radiostukken, in West End-producties — maar ik voelde me vaak verloren, alsof ik op zoek was naar een thuis binnenin mezelf dat ik nog niet had gevonden. Op 50 accepteerde ik een televisie rol die velen later met mij zouden associëren — Hyacinth Bucket, van Keeping Up Appearances. Ik dacht dat het een kleine rol in een kleine serie zou zijn. Ik had nooit kunnen bedenken dat het me in de huiskamers en harten van mensen over de hele wereld zou brengen. En eerlijk gezegd, die rol leerde me mijn eigen eigenaardigheden te accepteren. Het genas iets in mij. Op 60 begon ik Italiaans te leren — niet voor werk, maar zodat ik opera kon zingen in de oorspronkelijke taal. Ik leerde ook hoe ik alleen kon leven zonder me eenzaam te voelen. Elke avond las ik poëzie hardop voor, niet om mijn uitspraak te perfectioneren, maar om mijn ziel te kalmeren. Op 70 keerde ik terug naar het Shakespeareaanse podium — iets waarvan ik ooit geloofde dat ik er te oud voor was. Maar deze keer had ik niets te bewijzen. Ik stond op die planken met stilte, en het publiek voelde dat. Ik was niet langer aan het optreden. Ik was gewoon aan het zijn. Op 80 begon ik met aquarelschilderen. Ik schilderde bloemen uit mijn tuin, oude hoeden uit mijn jeugd, en gezichten die ik me herinnerde van de London Underground. Elk schilderij was een stille herinnering die zichtbaar werd. Nu, op 95, schrijf ik brieven met de hand. Ik leer roggebrood bakken. Ik adem elke ochtend nog steeds diep in. Ik hou nog steeds van lachen — hoewel ik niet meer probeer iemand aan het lachen te maken. Ik hou meer dan ooit van de stilte. **Ik schrijf dit om je iets eenvoudigs te vertellen:** **Ouder worden is niet het sluitstuk. Het kan het meest exquisite hoofdstuk zijn — als je jezelf weer laat bloeien.** Laat deze jaren die voor je liggen je *schatjaren* zijn. Je hoeft niet beroemd te zijn. Je hoeft niet perfect te zijn. Je hoeft alleen maar volledig aanwezig te zijn — voor het leven dat nog steeds van jou is. *Met liefde en zachtheid,* — Patricia Routledge