Hier is een tegenintuïtieve waarheid: soms is het beste wat je voor je startup kunt doen, geen geld aan te nemen. Toen Netflix net begon, waren we voortdurend blut. En dat dwong ons om moeilijke keuzes te maken. Elke aanstelling telde. Elke uitgave werd onder de loep genomen. Elk experiment moest een duidelijke hypothese hebben, omdat we het ons niet konden veroorloven om tijd of geld te verspillen aan vage "laten we dit proberen en kijken wat er gebeurt"-denken. Die beperkingen maakten ons beter. Wanneer je beperkte middelen hebt, kun je het je niet veroorloven om slordig te zijn. Je moet weten wat je aan het bouwen bent en waarom. Je moet genadeloos prioriteiten stellen. Je moet creatieve oplossingen vinden in plaats van geld aan problemen te gooien. Op het moment dat je een mooi kussen op de bank hebt, verdwijnt die discipline vaak. Plotseling neem je mensen aan omdat je het kunt, niet omdat je het moet. Je plaatst advertenties omdat er budget is, niet omdat je hebt bewezen dat de eenheidskosten werken. Je schaalt te vroeg omdat investeerders verwachten dat je het kapitaal inzet. En voor je het weet, heb je door een half miljoen dollar gebrand en ben je niet dichter bij product-marktfit dan je voorheen was.