Komuniści nie mogą znieść rzeczywistości, że konsumpcja wymaga produkcji, a produkcja wymaga zarabiania. Dlatego „rozwiązanie” zawsze jest takie samo: zmusić kogoś innego do produkcji, aby mogli konsumować to, czego nie zarobili. Jakoś „niesprawiedliwe” jest zarabiać na życie, ale całkowicie sprawiedliwe jest żyć z pracy innych bez ich wyboru czy zgody.