Klasa pracująca staje się coraz bardziej obciążona, ale całkowita produkcja rośnie. Gospodarka wydaje się bardziej efektywna, ale stopa bezrobocia powoli rośnie. AI sprawia, że ta sama produkcja wymaga mniej siły roboczej i mniej czasu. Wydajność przedsiębiorstw wzrasta, a ceny aktywów rosną w ślad za ekspansją monetarną. Jednak z jednej strony mamy kwitnącą gospodarkę i rosnące aktywa, a z drugiej strony młodych ludzi, którzy zostają zastąpieni, oraz pracowników żyjących od wypłaty do wypłaty. Ta rozbieżność zwiększa poczucie niesprawiedliwości i przyspiesza różnice majątkowe. S&P wzrósł o ponad 20% w ciągu roku, ale mediana realnych płac zwykłych ludzi wzrosła tylko o 1–2%. Ostatecznie na pewno jakiś element nie wytrzyma. Patrzę optymistycznie na samą gospodarkę, ale pesymistycznie na warunki życia i stan społeczeństwa. Wykresy mogą sugerować hossę, ale struktura społeczna na dole cicho się kruszy.