“Luxo Jr. zorgde voor schokgolven door de hele industrie—tot in alle hoeken van computer- en traditionele animatie. Op dat moment waren de meeste traditionele kunstenaars bang voor de computer. Ze realiseerden zich niet dat de computer slechts een ander hulpmiddel in de gereedschapskist van de kunstenaar was, maar beschouwden het in plaats daarvan als een soort automatisering die hun banen in gevaar kon brengen. Gelukkig veranderde deze houding dramatisch in het begin van de jaren '80 met het gebruik van persoonlijke computers in huis. De release van onze Luxo Jr. . . .versterkte deze opiniewisseling binnen de professionele gemeenschap.” —Edwin Catmull, Computeranimatie: Een Hele Nieuwe Wereld, 1998