Wat is de relatie, zo die er is, tussen de islam en het marcionisme? Mijn centrale stelling is dit: de ontwikkeling van de islam kan vruchtbaar worden begrepen als een marcionisme dat er daadwerkelijk in geslaagd is zich los te maken van de joodse en christelijke wereld waaruit het voortkwam. Dit is, naar mijn mening, een van de grootste bronnen—misschien wel de grootste bron—van islamitische fouten, misvattingen en de bijna chronische onmogelijkheid van de traditie om cultureel vruchtbare bruggen te bouwen met het jodendom of het christendom. (Ik begrijp dat er een grote cottage-industrie van geleerden is die hun brood verdienen met het beweren van het tegenovergestelde. Het kan me niet veel schelen.) Het resultaat is een religie die zowel deel uitmaakt van de Bijbelse wereld als er volledig vreemd aan is, gebouwd op een minimalistische tekst die nauwelijks wordt begrepen omdat deze zijn referenten heeft verloren, een religieus bewustzijn dat referentieel afhankelijk is maar hermeneutisch autonoom. Een tekst die wijst naar een verloren wereld terwijl het de legitimiteit ontkent van de enige tradities die in staat zijn om zijn textuur te leveren. In wat volgt, zal ik mijn gedachten over deze kwestie uiteenzetten. Link hieronder