Ik vraag me af wat het is met LLM's dat mensen zo scherp verdeelt langs 2 assen: - Mensen die meteen begrijpen waarvoor het gebruikt kan worden en het direct in hun dagelijkse (zo niet uurlijkse) leven integreren versus mensen die moeite hebben om zelfs maar één gebruiksgeval voor zichzelf te vinden - Mensen die het meteen leuk vinden als een speels, geestverruimend, snelheidverhogend hulpmiddel versus mensen bij wie het een viscerale angst oproept om hun menselijkheid of autonomie te verliezen, een onmiddellijke afkeer. Hangen deze af van persoonlijkheidstype? Technisch niveau? Leeftijd? Het lijkt een mix te zijn!