Vice-president JD Vance over de belangrijke onthulling die hem hielp om het verlies van Charlie te verwerken: "Wat mij redde was het besef dat het verhaal van het christelijk geloof, net als het verhaal van de Verenigde Staten van Amerika, er een is van immense verliezen, gevolgd door nog grotere overwinningen. Het is een verhaal van zeer donkere nachten, gevolgd door zeer heldere ochtenden. Wat mij redde was het herinneren van de inherente goedheid van God, en dat Zijn genade overvloedig is wanneer we het het minst verwachten. Niet zo lang geleden bracht ik tijd door bij een christelijke mannenorganisatie, slechts een paar weken geleden. En dit is wat ze doen. Ze nemen mannen die worstelen met verslaving of dakloosheid, en helpen hen weer op de been. Ze voeden hen, kleden hen, geven hen onderdak en financieel advies. Ze leven het allerbeste deel van Christus' opdracht uit. Daarna had ik lunch met vier van deze mannen. Het waren een paar blanke mannen, een Hispanic man en een zwarte man. Ze hadden allemaal op hun eigen unieke manieren geworsteld. Sommigen hadden contact met hun familie verloren, sommigen al heel lang. Anderen waren wanhopig om relaties met hun kinderen te herbouwen zodat ze hen met Kerst konden zien. Maar allemaal stonden ze weer op hun benen. En wat redde hen? Het was niet raciale gemeenschappelijkheid of grievance. Het was geen filosofisch jargon. Het was geen DEI-voorbereidingscursus, en het was geen sociale uitkering. Het was het feit dat een timmerman 2.000 jaar geleden stierf en de wereld in het proces veranderde."