Vorig maand leefde ik een leven van luiheid, elke dag wakker worden wanneer ik wilde, en na het eten voelde ik me moe en wilde ik altijd een plek vinden om even te liggen. Een keer nam ik deel aan een bijeenkomst van vrienden, tijdens het diner dronken we Maotai en er was een dansgroep die klassieke dans uitvoerde. Toen ik een beetje aangeschoten was en naar hen keek, voelde het echt alsof ik zweefde. Dat was de eerste keer dat ik zo'n grote gebeurtenis meemaakte. Zo heb ik een maand in een roes doorgebracht, en ik realiseerde me dat ik zo niet verder kon: ik was 5 kilo aangekomen, vol vet, en had nergens de motivatie voor. Alleen al bij de gedachte dat ik een nutteloos persoon aan het worden was, voelde ik me erg gefrustreerd. Verdorie, ik zwoer dat ik echt iets moest veranderen. In december begon ik elke dag 5 kilometer op de loopband te rennen, elke dag 2 uur Engels te leren, en ik hield me aan dagelijkse updates. Als ik geen bericht plaatste, ging ik niet slapen, ik bleef mezelf uitdagen en gaf mezelf voortdurend angst aan. Houd altijd een gevoel van honger en urgentie, dan kom je als een leeuw in de jachtmodus, en zodra de kans zich voordoet, kun je meteen toeslaan.