De poëtische sfeer is nog steeds erg mooi. Plotseling komt een oude vriend in mijn gedachten, als ik omkijk zijn bergen en rivieren al in de winter. Als we in de toekomst samen in de sneeuw staan, zou dit leven ook als samen oud worden kunnen worden beschouwd. Als het hoofd dat wit wordt door de sneeuw kan worden vervangen, waarom zijn er dan nog verdrietige mensen in de wereld? Als jij nu aan mijn zijde was, waarom zouden we dan in de sneeuw moeten staan om oud te worden?