De digitale goudkoorts verwelkomde dromers. De goudklompjes glinsterden op elke hoek. De wijzen zwoeren dat gereedschap veiliger was dan schatten totdat het gereedschap de schat werd. We ruilden scheppen en vergaten het erts. De mijn was nooit steen het was geloof gedrukt in cijfers. Toen het geloof uit elkaar viel, stokte de muziek, en het goud loste op in stof. De wijzen nu stil, de pikhouweels en scheppen opgestapeld in bergen en het digitale goud wacht nog steeds op nieuwe gelovigen, zodat de cyclus opnieuw kan beginnen.