De discussie over de Hep B-prik gaat niet echt over het vaccin. Het is een opstand van de normale, functionerende 80 procent tegen een overheid die consequent de behoeften van de gestoorde 20 procent bedient. Het is de natuurlijke evolutie van wat er gebeurt wanneer nobele leugens afbrokkelen in een gefragmenteerde samenleving. Mensen beginnen te zien dat het meeste van het beleid op het gebied van volksgezondheid, onderwijs en economie niet voor hen is gebouwd — in feite wordt er heel weinig rekening gehouden met hen en hun kinderen. Hier is een beleid dat is ingevoerd om intraveneuze druggebruikers en sekswerkers te ondersteunen — en jij, een moeder uit de voorsteden die aanzienlijk betaalt om niet in aanraking te komen met die chaotische wereld, wordt verteld dat je dezelfde standaard van zorg nodig hebt om *de kinderen van anderen* te beschermen. Dag 1 van het leven van je kind begint met een ziekenhuis dat je die krankzinnige maatschappelijke overeenkomst oplegt, en je eraan herinnert dat de besten onder ons voortdurend gevraagd zullen worden om op te offeren voor de meest disfunctionele. Daarbovenop mag je niet toegeven dat dat is wat er gebeurt. Volg de regels, of je wordt anti-, alt-, fringe of met allerlei varianten van namen bestempeld die bedoeld zijn om je tot onderwerping te dwingen. Het gaat niet om het vaccin. Het gaat erom dat de normale meerderheid genoeg heeft van beleid dat nooit voor hen is ontworpen.