In mijn midden twintig was ik vrienden (platonisch) met deze jongen (die ik echt oud vond, maar dat was hij niet lol) die in zijn late dertig was. Hij was uber succesvol en had een enorme loft op Wall Street. We gingen uit en socialiseerden en ik bleef af en toe in zijn logeerkamer daarna. Hij had zo'n vijf beroepen, was een soort kindgenie, en ik was perplex over hem en wilde begrijpen hoe hij werd... hij. Hij had grote genegenheid voor mij en maakte dat duidelijk, maar hij overschreed nooit de grens of maakte een avance omdat hij wist dat het niet wederzijds was (ik had eigenlijk een aantal mannelijke vrienden zoals hij, wat ik denk ik zo gelukkig maakte, maar dat terzijde). In die tijd in mijn leven was het gebruikelijk voor mij om 's nachts meerdere drankjes te hebben, soms zes of zeven. Maar, mijn vriend dronk niet. Hmmm, dacht ik. Hij droeg altijd zijn pak uit, socialiseerde altijd met de meest diverse groepen mensen, maar weigerde te drinken. We kwamen rond 3 uur 's nachts thuis, en wanneer ik 's ochtends wakker werd om naar de badkamer te gaan, was hij al op - bezig met ademhaling en yoga in zijn kamer. Ik ving een glimp op terwijl ik terug naar bed waddelde, werkend aan een kater of meer rust nodig hebbend. Ik kwam te begrijpen dat een deel van zijn genialiteit zijn enorme focus op gezondheid was. Hij verscheen als 100% hijzelf (altijd gekleed tot in de puntjes), vaak catering voor grote groepen mensen, maar dronk nooit of gebruikte drugs en besteedde zoveel van zijn tijd aan meditatie en thuisworkouts. Hij sliep nooit uit, werd elke dag op dezelfde tijd wakker en verpletterde gewoon altijd het leven. Hij is een van de meest succesvolle mensen die ik ooit heb ontmoet, op meer dan één manier. Er zijn er nu een paar van, namen die jullie allemaal kennen, en de manier waarop zij het leven deden creëerde de uitkomsten die iedereen zegt te willen, maar zonder het werk te doen om ze te krijgen. Ik denk aan de vele mensen die ik in die tijd aantrok, en we bonden allemaal over het gevoel "anders" te zijn; op dat moment maakte het geen zin en waardeerde ik het niet genoeg. Ik had eigenlijk geen idee hoe zeldzaam dit was en is, om op die manier met andere andersdenkenden te verbinden. Het is schaarser geworden naarmate de jaren verstreken zijn en onze levens zo veranderd zijn. Maar de belangrijkste les is dat zeer succesvolle mensen de gewone dingen opofferen waar de gemiddelde persoon niet zonder kan - en ze doen het zelfs en vooral als ze zich eenzaam, geïsoleerd, "anders" voelen. De jaren van deze opoffering en focus produceren wat de meeste mensen denken dat als een gelukkige doorbraak kwam.