ik categoriseer oud genoeg als slow tv, en als bijna optimale propaganda voor volharding

ik lees dit artikel met anekdotes die lezen als, oh, ik heb het zo gemakkelijk vergeleken met deze mensen uit de lagere klasse met superieure vaardigheden, ik ben de ontvanger geweest van zo'n privilege een ja, dat heb je je bent zonder concurrentie omhoog geklommen

het delen van een chataccount met je man is zoals, je hebt helemaal gelijk! hier is een nulkopie, geen allocaties oplossing voor wat je tegen de lerares van je kind in de kleuterschool moet zeggen

> wees 4-jarig jongetje op kamp > haat verplichte ochtendhanddruk > haat montessori sociale normalisatie signalen en dergelijke > draag vandaag een goede outfit > krijg complimenten, twee keer > houd je hoofd hoog > zie meisje bij het afzetten > voer de handdrukprestatie van je leven uit > eenmalige sociale normalisatie

degenen die professioneel wedden, zoals investeerders of handelaren of professionele gokkers ervaren niet dat ze de wereld iets verschuldigd zijn wanneer ze winnen gelukkig was het onwaarschijnlijk dat ze wonnen

Een interessant aspect van een kind zonder schermen is dat hij niet is geïndoctrineerd in iets hij heeft letterlijk nog nooit een film of tv-aflevering gezien tot deze hij heeft gewoon een aangeboren interesse in de competitie

Mijn dansleraren zeggen altijd: 'je maakt voortdurend keuzes', vooral in improvisatie.

de zwarte hengst is eigenlijk nauwelijks coherent als een enkele film het is meer als twee korte films, en dan een aparte, bijna op zichzelf staande film een ik vind de tweede korte het leukst

> je maakt voortdurend keuzes en die keuzes zijn waar het verhaal zich bevindt

ons kind houdt eindelijk van puzzels ik neem geen eer voor deze transformatie ik ben misschien een actieve saboteur