Ik geef mezelf een schouderklopje omdat ik had voorzien dat RFK de toegang tot COVID-vaccins voor kinderen zou intrekken (duh). Ik heb mijn baby, die een ernstige (bijna fatale) ademhalingscomplicatie bij de geboorte had, ingeschreven voor een klinische proef voor COVID-vaccins om deze reden. Ja, je kunt het nog steeds aan je arts vragen, maar ik wed dat het veel meer gedoe zal zijn om het te krijgen.

Dus ik zei tegen mijn peuter dat hij zich moest haasten omdat we gaan winkelen en hij keek me aan en zei, heel serieus: "Gaan we naar Costco? Of naar de Dollar Store?" Doe ik dit Aziatische ouderschap goed? PS Costco is ook een van de weinige woorden die ze herkennen naast hun eigen naam.

Snelle gedachte om later verder uit te breiden. De meeste mensen (zoals 99%) zijn sterk prosociaal, wat betekent dat we een drang voelen om te helpen, erbij te horen en harmonie te behouden. Die drang kan als een bias werken, waardoor we anderen plezieren, zelfs als het ons iets kost. Maak je bij kinderen minder zorgen over het maken van hen meer prosociaal, en meer over veerkracht tegen afwijzing, duidelijke grenzen en de moed om apart te staan.