On yıldan fazla bir süre önce, yasaları ve içtihatları çevrimiçi olarak paylaşmanın, avukat olmayanların hukuk ve hukuki süreçleri makul şekilde öğrenmelerini ve tuhaf ve mantıksız inançlar yerine gerçek bilgiye uygun şekilde etkileşim kurmalarını sağlayacağı düşünülüyordu. O zamandan beri yapılan deneyimler, çevrimiçi olarak mevcut yasaların ve içtihatların hukuku anlamalarına neredeyse hiç katkı sağlamadığını ve temelde cehaletin kesin olarak saçtığı saçma şeyler yaydığını kesin olarak kanıtladı.