250.000 dolarlık Kabuto Kartı aldım. Hayır, bu yazım hatası değil. Bu yaklaşık 100.000 parça tertemiz, nane durumu olan Kabuto karton. Beş canavar büyüklüğünde kasa kutusu, bir TCG Fort Knox gibi üst üste yığılmış fosil dönemi kabuklular. Pokémon pazarının talep ne kadar yoğunlaşsa çıksa da bir daha bastıramadığı bir varlık. Çoğu insan buna delilik der. Ama tezi açıklamama izin verin. Her kart bugün yaklaşık 300 dolar. Ancak son 30 yılda, vintage Pokémon single'ların fiyatı CPI, doları ve hatta teknoloji hisselerini geride bıraktı; seçilmiş kartlar 90'ların sonlarından bu yana yüzlerce ya da binlerce oran arttı. Bu arada, arz sadece sabit değil, azalıyor. Kartlar kayboluyor. Hasarlı. Kademeli. Biriktirildi. Küçük kardeşler tarafından yok edildi. Nostaljinin tekrar yükselmesi, baskı sayısının daha da küçülmesi ve yeni nesil koleksiyoncuların orijinal dönemin kalıcı olarak sona erdiğini fark etmesi sadece zaman meselesi. Peki dünyanın en tanınan serisi mutlak kıtlıkla çarpıştığında ne olur? Gerçek karton olan orijinal fosilleri tutanlar, fiyatların ererken yükselişini ve piyasanın vintage damga olan her şeyi aramaya çalışmasını izleyecekler. Tıpkı nadir çizgi romanlar gibi, ama daha fazla kültürel öneme sahip ve daha küresel bir koleksiyoncu tabanına sahip. Bu yüzden 250.000 dolarlık pozisyonum bir "hazine" değil. Çocukluk nostaljisinin birikmesi, arzın sürekli daralması ve Kabuto zemininin yukarı doğru sürtünmesi asimetrik bir bahs. En kötü ihtimalle mi? Dünyanın en ikonik kart serisinin 250.000 dolarlık bir parçasıydım. Küresel talebe sahip fiziksel koleksiyon eşyaları, sıfır karşı taraf riski ve yaşlanmayı reddeden bir hayran kitlesi. En iyi ihtimalle mi? Fiyatlar üç katına çıkar, derecelendirme darboğazları arzı daha da sıkıştırıyor ya da Pokémon, Fosil setini bir miras eseri olarak ilan ediyor, eski Kabuto kartlarını hem takıntılılar hem de fırsatçılar için paha biçilmez ve sonlu, arzulanan ve paha biçilmez kılıyor. Bu kripto değil. Hisse senetleri değil. Holografik bile değil....