Tek bir ağacın tüm ormanı nasıl etkilediği Suzanne Simard, ormanları anlama biçimimizi köklü bir şekilde yeniden şekillendirdi. Onlarca yıl süren saha araştırmaları sonucunda, ağaçların geniş yeraltı mikorizal mantar ağlarıyla bağlı olduğunu gösterdi. Bu simbiyotik ortaklıklar, ağaçların karbon, besin, su ve kimyasal sinyalleri alışveriş yapmasına olanak tanır—bazen büyük mesafeler ve tür hatları arasında. 1997'de Nature dergisindeki önemli makalesi, kağıt huş ve Douglas-köknar fidelerinin mantar bağlantıları yoluyla karbonu birbirine aktardığını, akışın hangi ağacın gölgede olduğuna ve en çok kaynak gerektirdiğine bağlı olarak değiştiğine dair ilk açık kanıtı sundu. Bu durum, ormanların amansız rekabet alanı olarak görülen yaygın görüşe doğrudan meydan okuyordu. Bunun yerine, Simard'ın çalışması işbirlikçi dinamikleri ortaya koydu: daha eski, hub benzeri ağaçlar—onun "Ana Ağaçlar" dediği—ağdaki en çok bağlantılı düğümlerdir. Genetik akrabalarını tanır, kendi fidelerine daha fazla kaynak tahsis eder ve hatta ilgisiz genç ağaçları güçlendirerek genel orman direncini artırırlar. Bilim camiası artık bu mantar bağlantılarına yaygın olarak "Wood Wide Web" adını vermektedir. Bugün, eserleri Avatar'dan Pulitzer Ödüllü "The Overstory" romanına kadar her şeye ilham verdi. Onun anıları, "Finding the Mother Tree" dünya çapında çok satanlar listesine girdi ve şu anda Amy Adams'ın başrolünde olduğu bir filme uyarlanıyor. British Columbia'da sahada ise, Simard Yerli topluluklarla iş birliği yaparak, Ana Ağaçları ve eski büyüme ağlarını koruyan ağaç kesim uygulamaları tasarlar. İlk sonuçlar, bu alanların geleneksel açık kesim alanlarına göre daha fazla karbon depoladığını, daha fazla biyolojik çeşitliliği koruduğunu ve onlarca yıl daha hızlı yenilendiğini gösteriyor. Bazı araştırmacular "anne" veya "iletişim" gibi terimlere karşı uyarıyor ve tamamen nötr bir dili tercih ediyor. Simard, temel fenomenlerin—kaynak paylaşımı, akraba tanıma ve kimyasal alarm sinyalleri—titizlikle belgelendiğini ve etkileyici kelimelerin insanların sadece kereste olarak görebilecekleri ormanlara önem vermesine yardımcı olduğunu savunuyor. Onun sözleriyle: "Bu ormanlar karmaşıklıklarını ve güçlerini geri kazanabilir, ancak ancak onları canlı, bağlantılı sistemler olarak yönetmeye başlarsak"