Kanser tedavisi için 50 sentlik limonata satıyordu. Yerel motosiklet kulübünün az önce onun hakkında bir toplantı düzenlediğinden haberi yoktu. 8 yaşındaki Mia için limonata standı onun "işi"ydi. Tedavilerinden dolayı kel ve o kadar zayıftı ki zar zor oturabiliyordu, kararlıydı. Annesi Sarah, pencereden izlerken kalbi kırık ve utanmıştı. Mia'ya paraya ihtiyaçları olmadığını söylemeye çalışmıştı ama gerçeği biliyordu: Bu fincan başına 50 sentle ilgili değildi. Bu Mia'nın savaşma şekliydi, son umuduydu. Bir saattir orada oturuyordu, küçük bedeni sonbahar güneşinde soluyordu. Sonra derin bir gümbürtü duydu. Dağa benzeyen bir motorcunun bindiği devasa bir Harley-Davidson kaldırıma çekildi. Deri ve dövmelerle kaplıydı, sakalı göğsüne kadar iniyordu. Bisikletten indi ve yürüdü. Mia başını kaldırdı, gözleri kocaman açılmıştı. "Bugünün özelliği nedir patron?" diye gürledi, sesi şaşırtıcı derecede nazikti. "Limonata," diye fısıldadı Mia, sesi zayıftı. "Bu... elli sent." "İyi şeylere benziyor" dedi. Cüzdanına uzanmadı. Bunun yerine bisikletinden ağır bir deri çantanın fermuarını açtı, yanına gitti ve küçük masanın üzerine koydu. "Susamadım," dedi gözlerinin içine bakarak. "Ama benim için bir şeyler yapmana ihtiyacım var. Bunu annene veriyorsun. Ona bunun senin tedavinin için olduğunu söyle." Kafası karışmış ama kendine güvenen Mia sadece başını salladı ve ona teşekkür etti. Motorcu bisikletine geri döndü ve son bir başını sallayarak gürleyerek uzaklaştı. Annesi dışarı çıktığında çantayı buldu. İçinde 4,000 doların üzerinde nakit para ve küçük bir not vardı: "Bir dövüşçüyü gördüklerinde tanıyan birkaç adamdan. Güçlü kal, küçük savaşçı." Şaşkına dönen Sarah, daha sonra neredeyse hiç tanımadığı sessiz bir komşunun o motosiklet kulübünün bir üyesi olduğunu öğrendi. Mia'yı her gün orada çok çabalarken görmüştü. Hikayesini bir kulüp toplantısında anlatmıştı ve o odadaki her sert motorcu cüzdanlarını o deri çantaya boşaltmıştı. Kredi bilgileri: Sofia Williams