Risk sermayesi ölçeklendikçe, denge kendine özgü riskten sistematik riske doğru eğilir. - Kendine özgü risk / yüksek düzeyde doğal/spesifik risk içeren yatırımlar yoluyla alfa üretme. - Sistematik risk / momentum tarafından riskten arındırılmış kategorilere maruz kalma yoluyla beta oluşturma. Bu nedenle, stratejiler çok farklıdır: Küçük risk sermayedarları, yeni oluşturma yaklaşımları yoluyla kendine özgü özellikler arar ve portföy tasarımıyla ilgili riski yönetir. Telin dışında çalışma. Büyük risk sermayedarları, anlaşmalara erişimlerini artıran marka ve ağ avantajları aracılığıyla bariz kategorilere hakim olmayı amaçlar. Telin içinde hakimiyet. Açıkçası, beklentiler de farklı: Küçük risk sermayedarlarının makul bir zaman ölçeğinde etkileyici nakit karşı-nakit katsayıları (örneğin >5x iyidir) sunması gerekir. Fonunuz ne kadar küçük olursa, o kadar kolay olur. Büyük risk sermayedarlarının, fon ne kadar büyükse beklentinin o kadar düşük olacağı makul IRR sunması gerekir (örneğin, milyarlarca dolarlık fonlarda >%14 kabul edilebilir). Bir dereceye kadar, risk dengesi ve getiri beklentileri bir spektrumdur. Bununla birlikte, firmalar insan sermayesini bir strateji etrafında oluşturma eğilimindedir, bu nedenle doğası gereği daha ikilidir. Küçük ve aykırı odaklı olmak ve aynı anda rekabetçi anlaşmalar kazanmak imkansızdır. Büyük ve momentum odaklı olmak ve aynı anda gerçek aykırı değerler bulmak imkansızdır. En sefil davranış, büyük VC oyun kitabının yaşam tarzı ve statüsü tarafından baştan çıkarılan ve bunu küçük VC kaynaklarıyla elde etmeye çalışan VC'lerden gelir. Çoğu zaman, büyük risk sermayedarları tarafından anlaşma akışı için kullanılırlar ve fon toplayamadıklarında yıpranmış kabuklar gibi bir kenara atılırlar 2.