İlginç bulduğum şey, doğurganlığı ve barınmayı çözmeye yönelik toprağa dönüş yaklaşımının, depresyon dönemindeki kentsel yoksulluğu hafifletmek için toprağa dönüş yaklaşımından daha iyi çalışmıyor gibi görünmesi.

"Toprağa dönüş", yüzyılı aşkın bir süredir sorun arayışında önerilen popüler bir çözüm olmuştur.

Tarım makineleşmesi onu modası geçmiş hale getirdiğinden, kırsal kesimle ilgili kültürel sezgilerimizi gerçekten güncellememiş bir toplumumuz var.

2025 dünyasında ABD şehri, belirsiz duygusal nedenlerden dolayı dev toprak sahiplerinin mısır ve soya üretimini sübvanse etmek için vergilendiriliyor. Avrupa şehri, tamamen farklı bir teknoloji çağından kalma fiziksel bir yapıyı sürdürmek için Avrupa kırsalını sübvanse etmek üzere vergilendiriliyor

Bu, çağımızdan daha fazlasını ifade ediyor. Aslında, kırsal kesimin modası geçtiğinde (1900'ler) akademisyenlerin, antik çağda kimsenin sahip olmadığı bir görüşü, antik kentin kırsal kesimde tamamen asalak olduğu görüşünü hızla benimsemelerinin anlamlı olduğunu düşünüyorum.