Aile dostlarımdan biri bu hafta vefat etti. Acı verici, ama bekleniyordu - kalıtsal olduğu için 60'lı yaşlarındaydılar ve çoğunlukla herkes buna hazırlıklıydı, sanırım bu tür şeyler için hazırlıklı olunabildiği kadar. COVID başladığından beri iletişim halinde değildik, ancak hepimiz az ya da çok hayatta kaldık. Cenaze işlemlerinin yarısında, neredeyse 25 yıl öncesine, ailemin beni yeni bilgisayarlarında ve geniş bant internetlerinde oynamam için evlerine getirdiği, iki çocuğuyla (benden neredeyse on yıl büyük, ancak tam teşekküllü bir yetişkinin sahip olacağı her türlü sabırla) arkadaşlarım ve öğretmenlerim olarak. EMule'u nasıl kullanacağımı, bir CD'yi "kırmayı", bir .iso monte etmeyi, Windows XP'nin bir kopyasını yüklemeyi, sürücüleri öğrendim. Nokia / Siemens cep telefonuna ücretsiz uygulamalar / zil sesleri nasıl kurulur, vesayetleri sayesinde 144p pikselli analog TV kanallarını izlemek için bir telefonda bir TV ayar anteni kullanın. Winamp kaplamaları, görüntü editörlerinin ilk sürümleriyle denemeler, uydu TV'nin VHS bantlanması, müzikli CD'ler yazma (pahalı..), liste uzayıp gidiyor. Tüm bunlar, o yaştaki çocukların genellikle yaptığı gibi, kumda oynamanın ve toprak yemenin yanı sıra. Günümüzün hızlı tempolu toplumundan neredeyse bir ömür önce görünen daha basit bir zaman. Ancak, bir adım geri atmamı ve bu gezegeni terk ettikten sadece birkaç yıl sonra meydana gelen büyük olaylar, değişiklikler, paradigma değişimleri hakkında bir fikri olmadan bu dünyayı terk eden kaç kişinin olduğunu düşünmeme neden oldu. Geniş bant internet her yerde bulunmadan hemen önce bu gezegeni kaç kişi terk etti? Kaç kişi akıllı telefonları, 4G'yi, sosyal medyayı ve alışkanlıklarımızın büyük ölçüde değiştiğini göremedi? Kaç kişi, Bitcoin'e erken inananlar olmasına rağmen kriptonun bir şey haline geldiğini bile göremedi? Kaç kişi COVID olan kaosu bile göremedi? Yapay zekanın yayılması çağında yaşamak için kaç kişi COVID yoluyla hayatta kalamadı? ...