,@DropSiteNews Hamas'ın Gazze halkına karşı suçlarını bir kez daha beyazlaştırıyor; ateşkes öncesi ve sonrasında Hamas'ın idam ettiği birçok masum kişiyi "yağmacılar ve işbirlikçiler" olarak nitelendiriyor, onların muhalif olmadığını ve sadece 25-40 kişinin Hamas tarafından öldürüldüğünü söylüyor. Aslında, ateşkes öncesi ve sonrası Hamas'ın öldürdüğü kişilerin çoğunluğu, hareketin eleştirmenleri, muhalifleri ve karşıtlarıydı; Ziad Abu Hayya (işkence edilip idam edildi) ve Odai Nasser Rabay (işkenceyle öldürüldü) gibi bireysel davalardan Hammod Barbakh ve daha birçok kişiyi "eleştirme" suçuna kadar, Gazze'deki ailelere yapılan son saldırılara, Doghmush gibi, en az 27 üyesini öldürdü. Hamas'ın aynı nedenlerle vurduğu, bacaklarını kırdığı ve işkence gördüğü masum sayısı çok, çok daha fazla.

Hamas'ın bir yıldan fazla süredir yıkılmış bir bölgeden diğerine zorla zorlanan ailelerin tüm bir paramparça mahallelerine bakabildiğini ve yine de önceliğin silahlarına tutunmak olduğunu düşündüğünü hayal edin; çünkü matematiğe göre Gazze'nin hayatta kalması kendi anlatılarını korumaktan daha önemli önem taşıyor. Dron görüntülerini, kilometrelerce uzanan düz sokakları, her şeyini kaybetmiş insanlarla dolu sığınakları görüyorlar, ama hesapları donup kalıyor, çünkü yenilgiyi kabul etmek, Şerit'in bir çorak araziye dönüşmesini izlemekten daha dayanılmaz. Kararlarının bölgeye getirdiği felaket hakkında dürüst bir cümle söylemektense, Gazze'nin tanınmaz bir hale gelmesine izin vermeyi tercih ederler.

Batı Şeria'nın güneyindeki Umm al-Kheir topluluğunun bir Filistinlisi, yerleşimcilerin köydeki ihlallerini bildirmek için İsrail polisini aradı. İki saat sonra İsrail askerleri yerleşimcileri durdurmak için değil, onları korumak için geldi ve aramayı yapan Filistinli adamı gözaltına aldı. Bu, devlet destekli ve etkinleştirilmiş bir şiddettir.