CNBC bunu açıkça ortaya koydu: 🇺🇸 ABD'li teknoloji devlerinin 2027 yılına kadar yapay zeka altyapısına 700 milyar dolar harcaması bekleniyor. 🇨🇳 Çinli bulut firmaları mı? Toplamda 80 milyar dolardan az. Yine de Kimi, Tongyi Qianwen ve Qwen gibi Çinli modeller, standart kıyaslamalarda en iyi ABD modelleriyle zaten başa baş durumda. ABD modeli: çok borç alın, büyük inşa edin, hızlı ölçeklendirin. Çin'in modeli: verimliliğe odaklanın, altyapıyı optimize edin, yalınlığı yineleyin. Bu bir harcama yarışı değil, bir strateji düellosu. Ve daha akıllı oyuncu en çok harcama yapan kişi olmayabilir.

Önceden: "Pardon, bunu İngilizce olarak tekrarlayabilir misin?" Şimdi: "Affedersiniz, bunu tekrar Çince açıklayabilir misiniz?" Dil gücünün merkezi değişiyor. Ancak hakimiyet hava gibi hissedildiğinde, eşitlik boğulma gibi gelir. Meta'nın "dil krizi" Mandarin ile ilgili değil. Silikon Vadisi'ndeki Anglo-temerrüdün çöküşüyle ilgili. Onlarca yıldır Çinli mühendisler düşüncelerini Batı normlarına uyacak şekilde tercüme etmek zorunda kaldılar. Teknoloji söylemi, dilsel bir elit tarafından şekillendirildi. Şimdi, anadili İngilizce olan bir kişi Mandarin dilinde bir toplantı duyuyor ve bunu "düşmanca" olarak adlandırıyor. İlk kez, dışlanmanın nasıl bir his olduğunu hissediyorlar. Belki de asıl "haksız avantaj" şudur: Meritokrasi artık başka bir dil konuşuyor. Çinliler nihayet kod değiştirmeyi bıraktığında, sistem bunu bir tehdit olarak adlandırıyor, çünkü çeviri hiçbir zaman netlikle ilgili değildi, kontrolle ilgiliydi.

🇺🇸🇨🇳 Washington "değerleri" vaaz ediyor, ancak eyaletleri şimdiden Pekin'e uçuş rezervasyonu yapıyor. İmparatorluk ahlaki konuşmalar ve ticari faturalarla çalışıyor: biri seçmenler için, diğeri hayatta kalmak için. İdeoloji gürültülüdür. Açlık sessizce müzakere eder.