Birçok açıdan, bir eleştirmenin işi kolaydır. Çok az risk alıyoruz, ama işlerini ve kendini bizim yargımıza sunanların üzerinde bir konuma sahibiz. Yazması ve okuması eğlenceli olan olumsuz eleştiriyle besleniriz. Ama biz eleştirmenlerin yüzleşmesi gereken acı gerçek şu ki, genel resimde, ortalama bir çöp parçası muhtemelen bizim eleştirimizden daha anlamlıdır. Ama bazen bir eleştirmenin gerçekten bir şeyi riske attığı zamanlar olur ve bu da yeninin keşfi ve savunmasıdır. Dünya genellikle yeni yeteneklere, yeni yaratımlara karşı acımasızdır. Yeni olanların arkadaşlara ihtiyacı var. Dün gece, yeni bir şey yaşadım, olağanüstü bir kaynaktan olağanüstü bir yemek. Hem yemeğin hem de yapıcısının, kaliteli pişirme konusundaki önyargılarımı sorguladığını söylemek büyük bir küçümseme olur. Beni derinden sarstılar. Geçmişte, Şef Gusteau'nun ünlü sloganına karşı duyduğum küçümsemeyi hiç gizlemedim: 'Herkes yemek yapabilir.' Ama şimdi fark ediyorum, ne demek istediğini ancak şimdi gerçekten anlıyorum. Herkes büyük bir sanatçı olamaz ama harika bir sanatçı her yerden gelebilir. Şu anda Gusteau's'da yemek yapan dahi adamın kökenlerinden daha mütevazı bir kökenleri hayal etmek zor; bu eleştirmenin görüşüne göre, Fransa'nın en iyi şefi olarak biliniyor. Yakında Gusteau's'a döneceğim, daha fazlasını istemek için aç.

İnanılmaz

NVM @BillAckman SEN KEÇISIN