Ironia polega na tym, że Walia kierowana przez Partię Pracy w dużej mierze rozwiązała ten problem. Walia zmniejszyła swoją stawkę SEND o ponad połowę, zaostrzając kryteria i znosząc nonsensowną, niesprecyzowaną kategorię „ogólną”, w której dzieci nie mogły być zdiagnozowane z niczym rzeczywistym, ale mimo to były klasyfikowane jako SEND.