To jest to, co się dzieje, gdy duże firmy zajmują się własną origination, zamiast polegać na niezależnym podłożu inwestorów seed. Zatrudnij grupę skautów, którzy są motywowani do znajdowania szybko rozwijających się transakcji konsensusu (SF, AI, uznawani za założycieli), a saturujesz rynek przegrzanym śmieciem. To zakład, że możesz uchwycić „zwycięzców” cyklu przed kimkolwiek innym / że brutalne pokrycie oczywistych kategorii jest pożądane. Wszystko, co wiemy o kapitale venture, wskazuje, że to jest błędne, ale to już nie jest naprawdę kapitał venture.

VCs muszą zrozumieć, co napędza aktywność IPO. Mówią o "straconej okazji" dla inwestorów detalicznych, gdy fundusze indeksowe na rynku publicznym w ostatnich latach przewyższyły 95% rynku VC. Mówią o firmach, które "nie chcą" wejść na giełdę, a jednocześnie żartują o praktykach księgowych na rynku prywatnym. Te dwa aspekty są ze sobą powiązane. Mówią o opóźnionych wyjściach jako o darze dla napompowanego późnego etapu VC, podczas gdy to inflacja późnego etapu VC opóźniła wyjścia. Zaczęło się od NSMIA, a nie SoX. Podsumowując: każda wspaniała firma ostatecznie wchodzi na giełdę, aby obniżyć swój koszt kapitału. Jeśli firma jeszcze nie weszła na giełdę, to jeszcze nie jest wspaniała*. W zasadzie, gdy firma saturuje swoją początkową szansę rynkową, wzrost spowalnia, a źródła kapitału prywatnego stają się niedopasowane. Dlatego firma poszukuje alternatywnego kapitału. IPO to bezpośrednia wymiana przejrzystości na lepsze warunki; nagradzanie jakości niższym kosztem kapitału. Wymogi sprawozdawcze są powodem, dla którego koszt kapitału jest niższy. Nie można mieć jednego bez drugiego. i.e. Jeśli zrelaksujesz wymogi sprawozdawcze, to wejście na giełdę nie byłoby tak korzystne. Jeśli zwiększysz wymogi sprawozdawcze, byłoby to bardziej korzystne, ale dla mniejszej grupy firm. Więc chociaż sprawozdawczość jest obciążeniem, to jest implicitnie warta tej wymiany, o ile twoje wyniki pozostają solidne. Jeśli twoja firma zawiedzie po IPO, trudniej jest to ukryć. Koszt kapitału ma bezpośredni związek z stopami procentowymi. Tak, makro ma znaczenie. Gdy stopy procentowe są bliskie zera, koszt kapitału jest niski wszędzie. Inwestorzy są głodni nowych możliwości i rozwijają większą skłonność do ryzyka. To oznacza dwie rzeczy: 1) Firmy mogą dłużej polegać na kapitale prywatnym i nadal generować atrakcyjne wyniki papierowe. 2) Pieniądze detaliczne wpływają na rynki publiczne i tworzą bardziej "optymistyczne" środowisko wyjścia. Wynik jest taki, że niskie stopy generalnie tłumią jakość firm, które przeprowadzają IPO, a (strach przed) rosnącymi stopami stworzy wzrost aktywności, gdy inwestorzy pozbywają się swoich toreb. (Możesz to zobaczyć odzwierciedlone w poniższych wykresach, w tym "taper tantrum" z 2013 roku, kiedy Fed zasugerował wzrost stóp, który nigdy się nie pojawił.) Jednocześnie firmy, które są "wysoce czytelne" (czyli dobrze przyciągają kapitał) są gromadzone jako możliwości absorbowania większego kapitału i generowania wzrostów (rozwiązując problem "VC nie skalują"). Jeśli rozciągniesz to na dekadę, pojawiają się prawdziwe problemy. Tak więc, ZIRP zniszczył kapitał venture, tworząc całe pokolenie inwestorów, którzy widzieli tylko irracjonalne wzrosty produkowane przez zachowania stadne. Są traderami momentum i nie znają nic lepszego. W latach, które minęły, niektórzy inwestorzy wrócili do przed-ZIRP agendy wspierania po prostu wspaniałych firm, ale największe pule kapitału nie mogą zerwać ze starymi nawykami. Okazuje się, że jeśli przyciągniesz wystarczającą uwagę i kapitał, możesz sztucznie obniżyć koszt kapitału. Na przykład, jeśli masz portfel AI i chcesz podkręcić rynek, możesz finansować VC, którzy również chcą inwestować w AI. Publikujesz listy o tym, jak ważne będzie AI w przyszłości. Trasy podcastowe, media tradycyjne, Herd-in kapitał instytucjonalny i inwestycje korporacyjne. To manifestuje się jako wąski pas zachowań podobnych do ZIRP, kumulując skalę i momentum w zyskach papierowych, podczas gdy reszta rynku atrofuje. Zamiast "niewidzialnej ręki", która napędza dobrobyt na zdrowych rynkach, to "ręka memetyczna" aglomeratorów napędza koncentrację. Ten wąski fokus wyciąga tlen z pokoju dla kilku wspaniałych firm, a im trudniej przyciągnąć inwestycje (prywatne lub publiczne). Tak więc, rynki prywatne będą coraz bardziej rozciągnięte i niezrównoważone. Rynki publiczne staną się bardziej kruche. Będzie słaba aktywność IPO, a VC będą nadal przypisywać winę gdzie indziej. Jeśli jesteś związany z dużą firmą, płynąc na ich fali, aby skorzystać z niższego kosztu kapitału, będziesz czekać dłużej na garstkę IPO, które mogą nie pójść po twojej myśli. Ta strategia nie jest zaprojektowana, aby przynosić ci korzyści. "Jeśli grasz w pokera przez pół godziny i nadal nie wiesz, kto jest frajerem, to ty jesteś frajerem." – Warren Buffett (*wyjątki to Stripe i SpaceX, z powodów, które wcześniej opisałem: Stripe to absurdna drukarka pieniędzy, a Elon chce dotrzeć na Marsa.)

"Pomysł, że duże fundusze nie mogą mieć świetnych zwrotów, po prostu nie jest prawdziwy." Przeciwstawienie nie polega na tym, że duże fundusze nie mogą osiągać lepszych wyników, ale po prostu (i udowodnionym) że są mniej prawdopodobne, aby generować imponujące mnożniki. Jest to szczególnie prawdziwe, gdy rynek koncentruje się wokół dużych funduszy, znacznie podnosząc ceny i zawężając fokus inwestycyjny. "W tym funduszu Databricks zwrócił 7x fundusz, jak dotąd. Coinbase już zwrócił 5x fundusz. W tym funduszu mieliśmy również GitHub, DigitalOcean, Lyft..." To jest otwarte na debatę, ale nie określiłbym tych inwestycji jako szczególnie "konsensualnych". Databricks miał notorycznie złą początkową prezentację. Armstrong miał trudności z pozyskiwaniem funduszy. GitHub i DigitalOcean zaczęły jako bootstrapped. Więc chociaż a16z Fund III może argumentować, że wyjątkowe duże fundusze mogą osiągać lepsze wyniki, nie potwierdza to dążenia do konsensusu beta dużych VC dzisiaj, ani dużych funduszy w ogóle.