Het laatste over Outlier's Path - Recht hebben vs. Het goed doen -- Tijdens de Thanksgiving Break vond ik vreugde op verschillende bijeenkomsten met vrienden en familie. Ik heb geleerd om tussen de tafel van de volwassenen en die van de kinderen te zitten. De gesprekken op dat snijpunt zijn altijd interessanter. De volwassenen brengen ervaring. De kinderen brengen mogelijkheden. Samen creëren ze een breder perspectief op de wereld. Dit jaar waren AI en onze aanstaande irrelevantie top of mind aan beide tafels, en er kwam herhaaldelijk één vraag naar voren: wat moeten studenten in het hoger onderwijs en tieners studeren om relevant te blijven in de toekomst? Mensen verwachtten dat ik wiskunde, informatica of AI zou zeggen. Die vakken zijn essentiële fundamenten, niet vanwege de specifieke cursussen, maar omdat ze je leren kritisch te denken. Toch werd bijna alles wat ik als undergraduate in die vakken leerde snel verouderd na het betreden van de arbeidsmarkt. Nadat er wat heen en weer was gegaan, bood ik een ander antwoord aan: leer hoe je goede beslissingen kunt nemen onder onzekerheid. In competitieve arena's, zoals ondernemerschap, durfkapitaal en wetenschap, is er geen tekort aan briljante experts. De wereld zit vol met rauwe intellect en scherpe argumenten. Toch delen de mensen die de grootste impact maken iets diepers dan intelligentie. Ze nemen consequent betere beslissingen, en die vaardigheid stapelt zich op. Er is een significant verschil tussen recht hebben en het goed doen. De twee voelen vergelijkbaar aan, maar leiden tot totaal verschillende paden. Recht hebben gaat over ego, bewijzen dat je slim bent, je overtuigingen verdedigen, de discussie winnen en status behouden. Het is verleidelijk omdat het de snelle intellect van experts en de zelfverzekerde zekerheid van commentatoren beloont, maar het is ook verblindend. Wanneer we gefocust zijn op recht hebben, filteren we informatie om onze opvattingen te bevestigen, negeren we afwijkende perspectieven en houden we vast aan ideeën die we hadden moeten ontgroeien. We beschermen onze identiteit in plaats van onze begrip te evolueren. Het goed doen, aan de andere kant, gaat over het bereiken van de juiste uitkomsten. Het gaat om het zoeken naar waarheid. Het gaat om leren, afleren en opnieuw leren terwijl de wereld verschuift. Het gaat om vooruitgang boven trots. Mensen die zich richten op het goed doen omarmen nieuwsgierigheid. Ze actualiseren hun eerdere opvattingen wanneer er nieuwe gegevens opduiken. Ze scheiden zichzelf van hun ideeën zodat ze de ideeën die hen niet langer dienen kunnen afschaffen. Ze erkennen dat aanpassingsvermogen in plaats van briljant zijn het echte concurrentievoordeel is in een snel veranderende wereld. Dat is de kwaliteit van beslissingen in actie. Oprichters en leiders voelen de effecten van de kwaliteit van beslissingen directer dan de meesten. Wanneer leiders prioriteit geven aan recht hebben, creëren ze culturen waarin mensen zich terughouden, risico's vermijden en zich naar autoriteit richten. Conformiteit en groepsdenken worden de norm. Dialoog stopt. Vooruitgang vertraagt. Leiders die zich richten op het goed doen, ongeacht wie de oplossingen biedt, cultiveren psychologische veiligheid, moedigen open debat aan en geven teams de ruimte om betekenisvol bij te dragen. Dit zijn de omgevingen waar mensen zichzelf uitdagen, verantwoordelijkheid nemen en hun beste werk doen. Over het algemeen zullen we de "recht hebben" leiders met tegenzin volgen en de "het goed doen" leiders bereidwillig. Welke wil jij zijn?