De Simulatiehypothese is de laatste halte van de materialisten op de weg naar de waarheid voordat ze aankomen bij een of andere vorm van spiritualiteit. Het is de materialistische methode om dingen uit te leggen die onmogelijk zijn binnen het materialistische wereldmodel. Synchronie, voorgevoel, intuïtie, enz. Vreemd genoeg zijn deze dingen niet 'onverklaarbaar' door de natuurkunde, in termen van tijdsymmetrische formuleringen van fysieke velden, of het bevoordelen van probabilistische systemen. Het is gewoon zo dat deze onze alledaagse intuïtie over hoe dingen werken op onze lengte-, tijd- en energieniveau tart. Om te veronderstellen dat vreemde natuurkunde verschijnt op het niveau van ervaring is ongemakkelijk, taboe, en dus zeggen we: 'oh nou, het is zeker allemaal een simulatie' om in silicium elke hint dat we goddelijk zijn te verdoezelen, en dat goddelijkheid fysiek zou kunnen zijn in plaats van puur conceptueel. Hoe dan ook, ik heb veel gedachten over dit onderwerp.