Geen robots. Geen visie. Geen AI. Gewoon een vibrerende komvoeder, een 2-assige pick-and-place, een draaitafel en een zwaartekrachtglijbaan. Dit is de automatisering die de wereld daadwerkelijk draaiende houdt. Komvoeders oriënteren onderdelen al sinds de jaren '50. Trilling en geometrie—niks anders. Onderdelen lopen omhoog over een spiraalbaan en vallen in lijn. Pneumatische cilinders bewegen op twee assen—omhoog/omlaag en draaien. Harde stops stellen de posities in. Geen encoders. Geen feedbacklussen. Gewoon luchtdruk die een mechanische limiet raakt. Luchtjets blazen onderdelen naar beneden over de glijbanen. Zwaartekracht krijgt een handje geholpen door een kleine luchtpuls om de stroom consistent te houden. Onbuigzaam? Absoluut. Eén product, één machine. Maar voor productie met hoge volumes is er niets dat het overtreft op kosten, snelheid of betrouwbaarheid. De onsexye ruggengraat van de productie.