Waarom immigratie het fiscale probleem van lage geboortecijfers niet oplost Jesús Fernández-Villaverde, hoogleraar economie aan de Universiteit van Pennsylvania en zelf een immigrant, legt uit waarom massale immigratie het probleem van lage geboortecijfers voor nationale begrotingen niet oplost. "Waarom gewoon meer immigranten binnenhalen? De VS heeft een verzorgingsstaat. Dit betekent dat die individuen die onder de 60e percentiel van de inkomensverdeling vallen netto ontvangers zijn van middelen van de overheid gedurende hun leven (d.w.z. de netto contante waarde van wat ze bijdragen is minder dan wat ze later in het leven ontvangen, zoals Sociale Zekerheid en Medicare), degenen tussen het 60e en 90e percentiel zijn ongeveer netto nul bijdragers, en alleen in de top 10e percentielen zijn er netto bijdragers. Met andere woorden, alle immigranten die naar de VS komen, vallen onder het 90e percentiel en zullen niet helpen de fiscale problemen veroorzaakt door lage vruchtbaarheid op te lossen. Europese landen die de gedetailleerde databases hebben die nodig zijn om deze cijfers zorgvuldig te berekenen, hebben ontdekt dat zelfs de tweede generatie (d.w.z. de zonen van immigranten die in het land zijn geboren) geen netto bijdrager is aan de verzorgingsstaat. We moeten het immigratiebeleid beoordelen op basis van verschillende factoren naast de fiscale implicaties. Mijn argument is bescheidener: "Als je denkt dat het verhogen van het aantal laag- en middelskills immigranten de langetermijn fiscale problemen waarmee de VS wordt geconfronteerd zal oplossen, dan vergis je je."" - Jesús Fernández-Villaverde 1/2

Fernández-Villaverde schat dat de kosten van de lage geboortecijfers uiteindelijk gemeten kunnen worden in de quadrillions dollars. "Hoewel ik de bezorgdheid over klimaatverandering deel, is de echte economische uitdaging van onze tijd de vruchtbaarheidscrisis." 2/2