Ik schreef een essay voor Bloomberg Weekend over sociale psychologie. Ik was benieuwd waar het vakgebied stond na al zijn schandalen: niet alleen fraude en vervalsing, maar ook resultaten die niet repliceerden en het "bureau-lade" probleem dat nulresultaten verstopte.

Ik bedoel, het was een beetje gek toen iedereen op het podium in Davos vroeger aan power posing deed, maar het laat ook de impact van onderzoek in de echte wereld zien. Dus wat heb ik gevonden?

Eerst was ik eerlijk gezegd een beetje depressief. Was het hele veld gewoon vol fraude? Nee. Ik kon daar vrij snel overheen komen.

Maar toen bleef ik hangen bij het feit dat zoveel van de fundamentele theorieën behoorlijk oud waren - sommige uit de jaren '50, weinigen recenter dan de jaren '90. Maar dit is logisch: dat zijn de theorieën die in zoveel variaties zijn getest en opnieuw getest.

Uiteindelijk kwam ik tot het idee dat dit is wat sociale psychologie volwassen maakt: onderzoekers controleren herhaaldelijk variaties met subtiele verschillen. En de schandalen hebben het veld inderdaad wakker geschud en de problemen waarmee het werd geconfronteerd serieus genomen.

Ik denk ook dat het veld is benadeeld door bepaalde prikkels: degenen die het onderzoek in organisaties wilden toepassen en de adviesvergoedingen en podiumtijd wilden krijgen, en verslaggevers die op zoek waren naar opvallende koppen. Goede sociale wetenschappen zouden waarschijnlijk een beetje saai moeten zijn.

Ik ben geen sociaal wetenschapper, maar soms speel ik er een op tv (nou ja, op de radio). Dus dit werd een leuk project dat me de kans gaf om in iets nieuws te duiken.