Eens vroeg iemand aan Willem de Kooning waarom zijn schilderijen na al die jaren nog steeds plakkerig waren. Hij bloosde en antwoordde dat hij mayonaise aan de verf had toegevoegd. Later testten wetenschappers het oppervlak — er was geen mayo — dus de plakkerigheid bleef een mysterie. De benadering van Lars Wander voor kleurmenging is daarentegen transparant: zijn kleuren worden gegenereerd "via de Kubelka–Munk-theorie, met behulp van spectrale coëfficiënten afgeleid van Golden Heavy Body Acrylics en berekend/geleverd door het laboratorium van Roy Berns." Lars Wander: de fysieke wereld begrijpen door middel van berekeningen. Een draad 🧵👇